- ไม่ฟินต้องขออภัยค่ะงื้ออ -
"อื้ออออ" เสียงอื้ออึงของซึงชอลที่โดนริมฝีปากของคนน้องไล่ต้อนตั้งแต่เสียงประตูห้องของมินกยูดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าภายในห้องนี้มีเพียงตัวเขาและร่างสูงตรงหน้าแค่สองคนเท่านั้น
"อ๊ะ มะ มิงกู!!" ซึงชอลร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆแฟนเด็กก็เลื่อนริมฝีปากไปคลอเคลียที่ใบหูเล็ก และเริ่มขบกัดแทะเล็มไป ซะจนร่างบางถึงกับเสียวซ่านไปกับสัมผัสที่คนตัวสูงมอบให้ ราวกับว่าถ้าหูของคนตัวเล็กตรงหน้าสามารถทานได้ มินกยูคงทานจนไม่มีเหลือ
มือหนาสอดนิ้วไปประสานมือกับคนตัวเล็ก ออกแรงดันให้ไปทางโซฟากำมะหยี่สีเทา แม้ปากจะยังไม่ละออกจากใบหูของคนตัวเล็กก็ตาม
ปากหนาไล่จูบมาตั้งแต่สันกรามของแฟนรุ่นพี่ คางมน มาจนถึงลำคอระหงส์ของคนเล็ก ดูดดึงจนเป็นรอยแดงจ้ำๆเต็มไปทั่วลำคอ ชนิดที่ว่าถ้าคนพี่เห็นมินกยูคงโดนด่าไปแล้ว
"ฮื่ออ มิงกู อย่ากัด อ๊ะ!!" ซึงชอลเอ่ยปรามแฟนเด็กที่เลื่อนริมฝีปากมาที่ไหปลาร้าของตัวเอง เพื่อที่จะลงมาทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ ร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบๆเพราะเขี้ยวแหลมของคนเด็กกว่า
"ให้ผมกัดนะดีแล้ว" มินกยูละออกมาจากซอกคอของแฟนหนุ่มรุ่นพี่ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ทำใจคนฟังสั่นได้อยู่ไม่น้อย เอื้อมมือไปลูบผมนุ่มของคนรักเบาๆด้วยความเอ็นดู
นี่ก็จะละมุนนีไปไหน?
"เป็นหมาหรือไง?" ซึงชอลตอบออกมาพลางยู่ปากอย่างขัดใจ
"ใช่ครับ เป็นหมาหวงเจ้าของด้วยนะ" พูดเสร็จ มินกยูก็ก้มลงไปประกบริมฝีปากอิ่มสีแดงสดของคนรัก
"ฮื่ออ" เสียงครางในลำคอของซึงชอลร้องออกมา เมื่อสัมผัสได้ถึงมือหนาของแฟนเด็กที่สอดเข้ามาในเสื้อยืดตัวบางของตัวเอง
นิ้วเรียวยาวออกแรงขยี้ยอดอกสีชมพูของคนตัวเล็กใต้ร่าง ทำให้ซึงชอลมีปฏิกิริยาการตอบสนองโดยการแอ่นอกรับนิ้วเรียวของแฟนเด็กแบบไม่รู้ตัว ตากลมหลับตาปี๋ด้วยความอดกลั้น ระบายความเสียวกับการขบริมฝีปากล่างของผู้รุกล้ำอย่างแรง ทำให้รสจูบแสนหวานเริ่มคาวเพราะรสเลือด
ถ้าพรุ่งนี้โดนทักว่าไปต่อยกับใครมา เขาจะตอบว่าไงล่ะ
ต่อยกับแฟนบนโซฟา แบบนี้หรอ..?
มืออีกข้างที่ว่างก็เริ่มเลื้อยไปตามขอบกางเกงยีนส์สีซีดของคนตัวเล็ก ปลดกระดุมและรูดซิปอย่างรวดเร็ว
"ฮื่อ มะ มิงกู อ๊ะ" ซึงชอลหวีดร้องเสียงสั่นเมื่อมือใหญ่ของแฟนเด็กเค้นส่วนต้องห้ามของร่างกาย
มินกยูละมือออกจากยอดอกของคนพี่ เลื่อนลงมาถกเสื้อแสนบางขึ้นแทน ก้มหน้าลงไปหาหน้าอกเนียนของร่างเล็กใหม่ ลิ้นหนาตวัดและดูดดึงจนซึงชอลครางเสียงหวาน ร่างเล็กสั่นด้วยความเสียว คนตัวเล็กต้องรับศึกจากมินกยูทั้งสองทาง ทั้งด้านล่างและด้านบน
มือข้างขวาที่ว่างและบวกกับเสียงครางของพี่ที่เริ่มจะดังมากขึ้นเรื่อยๆ ยื่นนิ้วกลางใส่ปากให้คนตัวเล็กดูดกลั้นเสียงไว้ เพราะถึงแม้ห้องนี้จะเก็บเสียง แต่มันเก็บแค่ห้องนอนน่ะ ห้องนั่งเล่นไม่เกี่ยว กลัวมันจะดังจนห้องข้างๆได้ยิน เสียงหวานๆแบบนี้ใครก็ต้องเก็บไว้ฟังคนเดียวถูกไหม?
ซึ่งซึงชอลก็เป็นเด็กดีดูดนิ้วคนน้องกลั้นเสียงครางของตัวเองไว้ แทบยังจิกเสื้อของมินกยูจนรู้สึกได้ถึงเล็บคมของคนตัวเล็ก ไหนจะตาปรือๆที่แสนจะยั่วยวนนั่นอีก
ชเวซึงชอลนี่ชื่อคนจริงๆใช่ไหม ไม่ใช่ชื่อแมวจริงหรอ แมวยั่วสวาทซะด้วยว่ะ
ให้ตายเถอะ เขาจะไม่ไหวแล้วนะ!!
มินกยูละออกจากตัวของคนพี่ไปถอดกางเกงยีนส์สีเข้มของตัวเองออกบ้าง เหลือแค่เพียงเสื้อกล้ามแขนกุดและบ๊อกเซอร์ตัวใหญ่เท่านั้น
แต่ตอนนี้เหมือนมันจะเล็กเพราะส่วนนั้นของเขามันเริ่มคับแน่นแล้วล่ะ
จับคนพี่ให้ลุกขึ้นนั่ง จับขาเรียวแยกออกจากกัน เมื่อคนตัวเล็กเห็นว่าส่วนนั้นของตัวเองเริ่มตั้งชันปรากฎแก่สายตาของแฟนเด็กแล้วก็เกิดอาการเขินอาย เหมือนมินกยูจะรู้ทันเขา เพราะเด็กดำรีบนั่งคุกเข่าตรงกลางช่องว่างของขาเรียวของคนพี่แทบจะทันที ทำให้ซึงชอลทำได้แค่เอามือเล็กของตัวเองปิดหน้าไว้ ไม่ให้คนน้องมองเห็นใบหน้าหวานของตนที่เริ่มขึ้นเป็นริ้วแดงเล็กๆ ถึงแม้ตอนนี้แฟนเด็กจะสนใจอย่างอื่นมากกว่าใบหน้าน่ารักก็ตาม
แต่คงลืมไปสินะ ว่าตัวเองน่ะลืมปิดหู แดงยิ่งกว่าแก้มใสซะอีก เหอะ ซึงชอลนี่มันซึงชอลจริงๆเลย
มินกยูเลียริมฝปากที่แห้งผากของตัวเองให้ชุ่มชื้นขึ้นมาเล็กน้อย ไม่ได้สนใจสายตาของคนพี่ที่ก้มมองลงมาแม้แต่น้อย
คิดไม่ผิดจริงๆที่ตอบตกลงเป็นแฟนเด็กคนนี้ แม่งมีความเผ็ชสูงงงง
มินกยูดึงบ๊อกเซอร์ตัวเล็กกับกางเกงชั้นในสีขาวออกพร้อมกัน ไม่ทันให้คนตัวเล็กได้ตั้งตัวเลยสักนิด แถมมีการเงยหน้าขึ้นมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้อีก บู้มมม!! ซึงชอลแตกตัวกลายเป็นก๊าซไปแล้วครับ..
มินกยูเอื้อมมือขยับเข้าไปใกล้แก่นกายเล็กออกแรงรูดรั้งขึ้นเป็นจังหวะเนิบนาบและเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่แค่มือมันคงไม่สมกับคิมมินกยู
"มะ มิงกู อย่า มะ มัน สกปร-- อ๊า!" เสียงค้านของซึงชอลไม่สามารถหยุดความคิดของมินกยูได้อีกต่อไป ปลายลิ้นหนาแตะลงบนส่วนหัวแล้วลากไล่ไปสุดความยาวเล่นเอาคนตัวเล็กสั่นเทิ้ม เสียวจนต้องจิกโซฟาระบายอารมณ์
ปากหนาที่ครอบแก่นกายของคนตัวเล็กพร้อมรูดเข้ารูดออกกับความเร็วและช้าสลับกัน เขี้ยวเล็กของมินกยูที่ตั้งใจให้ขูดกับแก่นกายเล็กเพิ่มความเสียวให้คนที่นั่งบนโซฟาขึ้นไปอีก เด้งสะโพกรับคนน้องอย่างควบคุมไม่ได้ อายก็อาย แต่เขาก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
"มิงกู อ๊ะ อื้ออ เอาปาก อะ ออกไป ฮื่ออ ดะ เดี๋ยวเลอะนะ" คนพี่ปรามเสียงหวาน อ้อนวอนคนเป็นน้องให้ปล่อยส่วนนั้นของเขาสักที อีกนิดเดียวมันต้องพุ่งใส่ปากเด็กดำแน่ๆ
แต่เหมือนยิ่งพูดยิ่งยุ เพราะมินกยูแทนที่จะละปากออกมา กลับรีบเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่าเดิม ไม่พอยังเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีก โอ้ย ฆ่ากูเลยเถอะ ขอร้องงงงงงง
"อ๊าาาาา" เสียงหวีดแหลมของซึงชอลที่ไม่ดังมากเพราะปิดปากของตัวเองไว้ด้วยมือข้างหนึ่งอยู่ ส่วนอีกข้างก็ไปอยู่บนไหล่หนาเรียบร้อย จิกเข้าไปครับ เนื้อผมจะหลุดเข้าไปในเล็บพี่อยู่แล้ว
มินกยูละปากออกมา น้ำสีขาวขุ่นเลอะมุมปากของตัวเอง แต่ไม่ได้สนใจมากนัก ปาดน้ำรักของคนพี่ที่อยู่ในปากออกมา แล้วสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีสวยที่ไม่เคยมีใครล้ำเข้ามาในนี้มาก่อน
เมื่อกี้เด็กๆ สนุกสนานนะครับ ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหาก..
"อึก ฮืออ มะ มันเจ็บ อะ เอานิ้วออกไป!!" ซึงชอลตวาดแฟนเด็กเสียงแหลม แต่มินกยูหาได้สนใจเสียงของคนรัก ขยับนิ้วยาวเข้าออกเป็นจังหวะซ้ำๆเดิมๆ
"เดี๋ยวพี่ก็ชินหน่า.." มินกยูเอ่ยเสียงแหบ ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ได้ช่วยให้ร่างสองร่างรู้สึกเย็นขึ้นมาเลย ตอนนี้ทุกอย่างในร่างกายของทั้งคู่มันรุ่มร้อน โชกโชนด้วยไฟราคะไปหมด
"ชินพ่--" คนตัวเล็กยังเอ่ยไม่ทันจบประโยค ก็โดนริมฝีปากของคนเด็กกว่าที่เลื่อนตัวขึ้นมาทาบทับปากแดงอวบของเขา
"ผมบอกให้พูดเพราะๆไง ดื้อหรอ?" มินกยูถามอย่างไม่ต้องการคำตอบ แต่ลงโทษด้วยการเปลี่ยนจากนิ้วเดียวเป็นสองและสามตามลำดับ และค่อยๆเพิ่มความถี่ในการเบิกช่องทางหวานให้คุ้นชินกับรสสัมผัสของร่างสูง
คนตัวเล็กทำได้แค่เพียงบิดตัวร้องเสียงหวานออกมา เล็บสวยกรีดลงกับแผ่นหลังแกร่งของแฟนเด็กจนเริ่มมีของเหลวสีแดงสดไหลออกมา
พรุ่งนี้มินกยูคงใส่เสื้อกล้ามไปเล่นบาสกับเพื่อนไม่ได้แล้วแหละ
ค่อยๆถอนนิ้วเรียวออกมาทีละนิ้ว เมื่อคนพี่เริ่มจะคุ้นชินและมองหน้าเขาเชิงบอกว่า คนตัวเล็กเริ่มจะไม่ไหวแล้ว
มินกยูเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นยืน รีบถอดกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวใหญ่ตามด้วยกางเกงชั้นในอย่างรีบร้อน ทำให้คนตัวเล็กที่มองตามอยู่ก่อนหน้า เบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน
คนบ้า!! จะถอดก็ควรบอกกันก่อนไหมอะ? จะถอดพรวดพราดแบบนี้ไม่ได้นะโว้ยยย
"จะหันหนีทำไม เดี๋ยวก็เห็นอยู่ดีอะ" มินกยูพูดขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปเชยคางมนให้หันหน้ากลับมามองตน คนตัวเล็กทำได้แค่มองริมฝีปากที่มีรอยเลือดประปรายไปตามมุมปากของคนรักเพราะฝีมือของตัวเอง
ร่างสูงผลักแฟนรุ่นพี่ให้นอนราบไปกับโซฟาตัวยาว ก้าวขาไปคร่อมคนตัวเล็กที่นอนหน้าแดงเจ่อปากอย่างยั่วยวน แยกขาเรียวขาออกให้เป็นตัว M
ขอบคุณที่ครั้งนี้คนตัวเล็กไร้การขัดขืนแถมยังยอมให้จับแยกแต่โดยดี
กลัวโดนลงโทษต่างหาก ในสถานการณ์แบบนี้ใครตกเป็นรอง ทุกคนก็คงรู้ดีอยู่แก่ใจ
"งื่อออ เจ็บ!! อ๊ะ มิงกูวว!!" ซึงชอลตะโกนออกมาพลางใช้ฝ่าเท้ายันแผงอกของคนเป็นน้อง ที่เริ่มดันส่วนหัวเข้ามาในช่องทางสีสวยให้เอาออกไป
แต่เหมิอนจะไม่เป็นผล มินกยูจับเข้าที่ข้อเท้าเล็กยึดไว้ข้างลำตัวของตัวเอง ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับเกร็งเพราะตกใจ
ท่าเชี่ยไรของมึงเนี่ยมินกยู!?
"อย่าเกร็งสิครับ ผ่อนคลายหน่อย" มินกยูเห็นแบบนั้นก็โน้มตัวลงมากระซิบกับใบหูเล็กของคนรัก
"ผมเข้าไม่ได้นะ.." มินกยูพูดจบก็เป่าหูคนตัวเล็ก เลื่อนลงมาจูบสันกรามสวย แล้วเลื่อนขึ้นไปจูบปากอิ่มอีกครั้ง คนตัวเล็กที่โดนจูบอีกรอบก็ตกใจผวาตัวกอดคนตัวสูงทันที
มินกยูใช้มือข้างขวารองคอให้คนรัก ด้วยกลัวว่าจะเมื่อยคอเสียก่อน
และเมื่อคนตัวเล็กเริ่มเคลิ้มกับรสจูบแสนหวาบหวาม มินกยูก็ดันความเป็นชายเข้าไปจนสุด แต่ก็ยังไม่ได้ละปากออกจากริมฝีปากอิ่มของคนตัวเล็ก
"อื้อออออ!!" ซึงชอลที่รู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมภายในช่องทางด้านหลังก็ร้องอู้อี้ภายในลำคอ ลงมือกรีดไหล่หนาอีกครั้งเพื่อระบายความเจ็บปวดส่งต่อไปให้แฟนเด็ก
โคตรเจ็บ.. วันหลังเขาจะจับคนตัวเล็กตัดเล็บ;-;
มินกยูได้แต่ร้องซี้ดในใจเพราะยังไม่อยากปล่อยริมฝีปากเล็กออก เขี้ยวแหลมขบลงที่ปากล่างของคนรัก ดูดดึงจนจากที่เจ่ออยู่แล้วกลับเจ่อเข้าไปใหญ่
สภาพพี่ซึงชอลตอนนี้น่ะหรอ?
อืม.. ปากแดงบวมเจ่อ จมูกโด่งรั้นเริ่มแดงเพราะคนตัวเล็กเริ่มจะร้องไห้เพราะความเจ็บ ผมสีน้ำตาลนุ่มที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงแม้แต้น้อย เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่ที่โชว์ไหล่ขาวเนียนมาหนึ่งข้าง ส่วนล่างไร้อาภรณ์ใดๆ ช่องทางด้านหลังเชื่อมกับตัวตนของเขา
มองรวมๆแล้วโคตรน่าเอาเลยครับ
"อ๊ะ อ๊า มิงกูอ่าาา" เมื่อแฟนเด็กปล่อยปากของคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ เสียงหวานก็ครางออกมาอย่างน่าฟัง
มินกยูขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆในตอนเริ่มต้น
พอคนตัวเล็กเริ่มจะชินและเริ่มจะส่งเสียงร้องเพราะความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
มินกยูเลื่อนมือมายึดจับเอวบางเพื่อที่จะได้เพิ่มความเร็วได้อย่างถนัดมากขึ้น
ซึงชอลลืมตาปรือขึ้นมาอย่างขัดใจ
ส่งเสียงจิ๊ปากที่จู่ๆแฟนเด็กก็หยุดกิจกรรมเข้าจังหวะไปแบบดื้อๆ
มินกยูหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง จนได้รับกำปั้นเล็กๆซ้ำเข้าที่แผลตรงลาดไหล่
ถึงจะเจ็บแต่ก็ขำอยู่นั่นแหละ
ไหนพี่ซึงชอลคนแมน
เขาไม่เห็นว่ามันจะมีซักนิด เห็นแต่เคะน้อยน่ารักส่งเสียงครางหวานๆให้ฟังเนี่ยแหละ
มินกยูเปลี่ยนอิริยาบทใหม่จากเดิมที่คนตัวเล็กนอนราบกับโซฟาตามด้วยตัวเขาคร่อมทับอยู่
เปลี่ยนมาเป็นให้คนตัวเล็กอยู่ข้างบนโดยการโอบเอวคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งบนตักของเขาแทน
ทั้งที่แก่นกายใหญ่ยังเชื่อมติดอยู่เหมือนเดิม ไม่ได้มีการถอนออกมาแม้แต่น้อย
ทำให้คนตัวเล็กขาสั่นได้ไม่ยาก
ซึงชอลทำหน้างงเมื่อคนน้องไม่กลับมาทำหน้าที่ผู้คุมเกมเหมือนเดิม
แต่กลับนั่งจ้องใบหน้าหวานจนคนตัวเล็กต้องหลบสายตาคมไปโฟกัสอยู่ที่จุดอื่นแทน
“ทำให้หน่อย.. นะครับ” มินกยูเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
ขยับมือไปโอบกอดรอบเอวของคนด้านบน แถมยังเอาหัวทุยๆซบลงบนไหล่เล็กอีก
คนตัวเล็กถึงกับทำไรอะไรไม่ถูก ไม่เคยโดนคนรักตัวเองอ้อนขนาดนี้มาก่อน เขินก็เขิน
แต่เอาจริงๆเลยนะ
มินกยูอยากจะกระแทกสวนไปแรงๆจะแย่อยู่แล้ว!!
“ฮื่อ ไม่เอาได้ไหมอ่า” ซึงชอลส่ายหัวจนตัวสั่น
ลืมไปหรอว่าน้องอยู่ในตัวหนอยู่นะลูก..
“ซี้ด พี่.. อย่าดิ้น”
มินกยพูดปรามคนตัวเล็กให้หยุดสั่นก่อนที่เขานี่แหละจะเป็นคนเริ่มกระแทกใหม่อีกรอบ
ไม่ได้!! ยังไงวันนี้ก็ต้องให้แฟนออนท๊อปให้ได้ จะได้เอาไปอวดพี่วอนอูเหมือนที่พี่วอนอูเอามาอวดเขาบ้าง!!
มินกยูเมื่อเห็นคนพี่ไม่เริ่มยกตัวซักที
ก็จับเอวของคนตัวเล็กอีกครั้งออกแรงให้เอวเล็กขยับขึ้นลงตามมือของเขา
แล้วคิดหรอว่ามันจะไม่ขยับ
ขาสั่นขนาดนี้
ต่อให้อยู่ข้างบนถ้าไม่จับพนักโซฟาไว้ก็ตายหมู่
ชีวิตนี้ชเวซึงชอลเคยคิดไว้ว่าตัวเองต้องได้ผู้หญิงซักคนมาออนท๊อปให้ตัวเองแน่ๆ
เป็นไงล่ะมึง
ได้ทำเองเลย555555555555555555555
แต่มินกยูก็ปล่อยให้คนตัวเล็กได้ใจว่าตัวเองไม่ต้องทำได้ไม่นาน
ก็ปล่อยมือออก คนตัวเล็กหันมามองตาแทบถลน แต่ก็ยอมขยับต่อด้วยตัวเอง
ไม่ไหวแล้วเว้ย ขยับเองก็ได้ว่ะ!!
มินกยูยิ้มพอใจที่เห็นคนตัวเล็กยอมทำในสิ่งที่เขาต้องการ
มองคนรักที่เชิดหน้าขึ้นด้วยแรงอารมณ์
กัดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงไม่ให้ดังมากแล้วก็คิดดีไม่ได้
พรุ่งนี้ไปเรียนไม่ไหวจะโทษผมไม่ได้นะครับพี่ซึงชอล
มินกยูเมื่อเริ่มจะทนไม่ไหวเพราะตัวเองเริ่มใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว
ก็กระแทกสวนกลับไปอย่างแรงจนคนด้านบนจุก แต่ก็ไม่ได้หยุดสวนสะโพกรับอยู่ดี(ขี้อ่อยอะไรเบอร์นั้น)
มินกยูเห็นคนพี่มอด้วยสายตาอ้อนๆ เหมือนกับว่าอยากให้เขาช่วย เอื้อมมือหนาไปจับตัวตนของคนด้านบนที่สวนสะโพกรองรับกับแรงกระแทกของเขา
รูดรั้งขึ้นลงอย่างรวดเร็วและหนักหน่วงจนคนด้านบนบรรลุไปเสียก่อน
เห้ยพี่!! ผมยังไม่เสร็จ อย่าเพิ่งหยุดทำดิวะ!@#$%^&*
เมื่อซึงชอลถึงฝั่งฝันไปก่อนขาเรียวที่เคยตั้งชันเป็นรูปตัว
M
ตอนนี้ไร้เรี่ยวแรง แค่จะยืนยังน่าจะทำไม่ได้
หัวเล็กซบไกล่มินกยูที่นั่งขัดสมาธิอยู่ก่อนหน้า สภาพเหมือนเพิ่งทำโปรเจคเสร็จ
ไอ้สงสารก็สงสารนะ แต่เขาก็เกือบแล้วอีกนิดเดียวเท่านั้นเอง
มินกยูเห็นคนตัวเล็กไม่ไหวที่จะมาสู้ต่อกับเขาแล้ว
ก็โอบรอบเอวเล็กแล้วกระแทกสวนเข้าไปอย่างหนักหน่วง จนซึงชอลที่เสร็จไปก่อนหน้าถึงกับครางเสียงหวานด้วยความเสียว
“อึก..” เสียงกลืนน้ำลายของร่างสูง
และคนตัวเล็กที่สัมผัสได้ถึงสายน้ำอุ่นๆที่ฉีดเขามาในช่องทางด้านหลังของตัวเอง
นี่มึงแตกในหรอมินกยูวววว!?
แต่แทนที่มินกยูจะถอนตัวตนของตัวเองออกกลับโอบเอวคนพี่แน่นกว่าเดิม
และยืนขึ้นพร้อมกับยกตัวคนเล็กขึ้นมาด้วย ซึงชอลถึงกับเหวอที่อยู่ดีๆก็โดนอุ้มขึ้นมา ขาเล็กรีบเกี่ยวเอวสอบของแฟนเด็กเพราะกลัวตก ตรงนั้นก็ยังไม่ถอด นี่เขาเริ่มจะมีอารมณ์อีกรอบแล้วนะ!!
แรงกระแทกที่ไม่ได้แรงมาก
เกิดจากการก้าวขาของมินกยูแต่ก็ทำให้คนโดนอุ้มเสียวไม่น้อย
“ทำไมยังไม่ปล่อยเค้าอีกอะ?”
ซึงชอลเอ่ยถามด้วยความเสียงใสเมื่อแฟนเด็กปิดประตูห้องนอนเรียบร้อย
เพราะนึกว่าคนน้องจะปล่อยให้เขาพักผ่อนเมื่อเสร็จกิจกรรม
“ผมเคยบอกแล้วไงว่าถ้าผมได้กิน รอบเดียวผมว่าก็ไม่พอ..” มินกยูเอ่ยเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมกับวางคนรักบนเตียงนุ่ม
ทั้งที่ยังไม่ได้ถอนความเป็นชายออกมา
โอ้ย!!
ไอ้มินกยู ไอ้เด็กหื่นกามมมมมม
